به گزارش پایگاه خبری نقدینه، موسسه «پیشگامان» اولین و تنها موسسه ای است که در قرار دادهای خود تعهد عدم علی الراس را دارد، در حال حاضر امیرحسین خیر بخش در شرکت خود به صورت انحصاری در حال انجام فعالیت های مالیاتی شرکت های لبنانی است، این همکاری با درخواست مستقیم وزیر خارجه لبنان طی نامه ای که ارسال کرده شکل گرفته است.
نحوه شروع فعالیت خود را توضیح دهید؟
کار خود را ازهمکاری با یک شرکت مخابراتی در ایران آغاز کردم. شرکتی که خدمات مخابراتی را ارائه می داد اما در ادامه به دلیل وجود تحریم ها میزان مالیات پرداختی آنها با افزایش زیادی روبه رو شد از طرفی در ایران کسی را نداشتند که به کارهای مالیاتیشان رسیدگی کند. وقوع یک اتفاق باعث آشنایی من با این شرکت شد و من فعالیتم برای آنها را شروع کردم. با آغاز این همکاری تغییرات شگرفی در زمینه مالیاتی آنها مشاهده شد به این دلیل که ما تمام مراحل کاری آنها را به صورت قانونی طی کرده و توانستیم دفاع لازم را از آنها به عمل آوریم تا در نهایت میزان مالیاتشان به یک هفتم کاهش پیدا کند، در ادامه با پیمان کارهای این شرکت کارخود را ادامه دادیم و تا به امروز این همکاری ادامه پیدا کرده است.
وضعیت اخذ مالیات و نحوه پرداخت آن در کشور را چه طور می بینید؟
در حال حاضر مالیات به یک دغدغه بزرگ برای همه تبدیل شده است آن هم به این دلیل که حسابداری در ایران از سال ۱۳۲۸ تا به امروز تغییر آنچنانی نداشته است این در صورتی است که در دنیا هر روز استاندارد جدیدی را برای حسابداری تعریف می کنند، به عنوان مثال در حسابداری اشخاص حقوقی پیمان کاری خدمات ارائه می دهند در صورتی که ما دارای شانزده روش حسابداری هستیم اما در ایران خدمات حسابداری مالیاتی از یک شکل و طریق انجام می گیرد، این شرایط است که باعث علی الراسی می شود و متأسفانه از آنجا که بسیاری از افراد درهنگام انجام مراحل کاریشان دارای مشاور مالیاتی نیستند و از طرفی به علت محدود بودن تعداد مشاوران مالیاتی در کشور سرعت کار و عکس العمل های موجود در آن کاهش می یابند و دغدغه ها و مبالغ مالیاتی به همان نسبت افزایش پیدا می کنند.
حضور مشاوران مالیاتی در کنار افراد با مشاغل مختلف و یاری گرفتن از آنها چگونه باید آغاز شود و این امر چه کمک هایی به نحوه فعالیت های اقتصادی خواهد کرد؟
این موضوع مربوط به نقصی است که متوجه دانشجویان ما در رشته حسابداری است، من سابقه حضور در کلاس های درسی را هم داشته ام و اساتید بزرگی را در این کلاس ها دیده ام که متأسفانه داشجویان و شاگردان آنطور که باید و شاید از تجربیات و دانسته های این بزرگان استفاده نمی کنند.
دلیل اصلی این مشکل در چه می دانید؟
تصور می کنم به این علت که شناخت دقیق و شایسته ای نسبت به این رشته وجود ندارد.
شما چه راهکاری را در این راستا پیشنهاد می کنید؟
من به عنوان کسی که در این رشته فعالیت می کنم کلاس های آموزشی را برای علاقمندان و دوستداران این رشته برگزار می کنم واز بین آنها پرسنلی تربیت می شوند که در ادامه با آنها همکاری خواهیم داشت، نکته ای که در بین اکثر این افراد به خصوص دانشجویان دیده می شود اطلاعات بسیار کمی است که در این حوزه دارند، اطلاعاتی که با دانسته های اجرایی مغایرت های فراوانی دارند، با این تفاسیر مدت زمان زیادی لازم است تا این آموخته های آنها را از ذهنشان پاک کنیم. زیرا آنچه دانشجویان سر کلاس آموخته اند حسابداری مالی است در حالی که حسابداری مالیاتی دارای مفهوم دیگری است در واقع مباحث متفاوتی دارد.
راه حل های موجود و پیشنهاد شما در جهت بهبود این وضعیت چیست؟
دغدغه اصلی من در این مورد این است که دانشگاه ها نباید فقط در زمینه های تئوری حسابداری فعالیت کنند بلکه چه بهتر است که دانشجویان در همان زمان تحصیل روی پرونده های موجود کار کنند به این شکل که اساتید بعد از کار کردن خودشان روی پرونده های حسابرسی موجود، آنها را در اختیار دانشجویان قرار دهند تا به طور واقعی روی آنها کار کنند به خصوص در کار ورزی، زیرا متأسفانه با گرایش جوانان به سمت مدرک گرایی توجه چندانی به نحوه کار نمی شود، بنابراین بهترین راه موجود در نظر گرفتن یک پروسه آموزش عملی است. یعنی مانند کشورهای خارجی پرونده ها را در اختیار دانشجویان قرار دهند و پایان ترم آنها را تحویل بگیرند و استاد برای هر ایراد نمره کم کند، در این صورت نتایج بهتری را شاهد خواهیم بود.
تعاملات کاری با کشورهای خارجی را به کجا رسانده اید؟
هم اکنون درحال تلاش کردن برای گسترش تعاملات با کشورهای خارجی هستم، گفت و گو با اتاق ایران ایتالیا را در برنامه داریم، امیدوارم با این کشور نیز ارتباط بگیریم.
معضلات مالیاتی کشور ما در چه عواملی خلاصه می شوند؟
متأسفانه یکی از معضلات اساسی ما در حوزه مالیات استفاده نا صحیح از آن است در حالی که قوانین مالیاتی ایران به نفع سرمایه گذار است اما این موضوع دارای تعریف خوبی در دنیا نیست به همین دلیل سرمایه گذاران سراسر دنیا از کشور ما گذر کرده و در کشوری مانند امارات سرمایه گذاری می کنند با این که کشور ما به لحاظ سرویس دهی و امکانات چندین برابر از امارات و کشورهای این چنینی پیش است، به علاوه اینکه هیچ گاه یک کارشناس مالیاتی دغدغه جذب سرمایه های خارجی را نداشته است زیرا اطلاعات درخوری در این حوزه ندارد.
چشم اندازتان برای آینده چیست؟
چشم انداز خیلی خوب را برای آینده دارم، با اتفاقات خوبی که در این دولت رخ داده است اگر بتوانیم روند کار را به همین شکل ادامه دهیم می توانیم سرمایه های زیادی را جذب کنیم. بستر برای فعالیت فراهم است فقط در بعضی موارد کمی اخذ مجوزدر جهت سرمایه گذاری سخت است، در تمام نقاط دنیا میزان مالیات دریافتی ۲۵ درصد است اما سقف مالیاتی افراد خارجی بابت پیمان کاری یا سرمایه گذاری که دارند در ایران خیلی کمتر است چرا که در کشورهای دیگراین مبلغ را به ارز پرداخت می کنند اما در ایران درآمد به ریال و در نتیجه پرداخت مالیات نیز به ریال است که توجه به آن موقعیت های مفید بسیاری را ایجاد می نماید.
وضعیت حسابداری حال حاضر در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
خیلی مایلم این موضوع را باهمه در میان بگذارم و آنها را متوجه این امر کنم، حسابداری در ایران آن طور که باید و شاید شناخته نشده است، حسابداری آن قدر قدرت دارد که می تواند هر کجای دنیا در کنار سرمایه دار قرار داشته باشد، هرثروتمند در دنیا یک وکیل و یک مشاور مالیاتی در کنار خود دارد، مشاور مالیاتی توانایی انجام بسیاری از کارها را دارد، در سال ۹۲ که فعالیتم را با داروخانه های تهران شروع کردم معتقد بودند کاهش مالیات افراد حقیقی و حقوقی امری بعید و غیر ممکن است اما من ثابت کردم که می توان به عنوان مثال مالیات بیست و هشت میلیونی را به یک میلیون و هفتصد تومان کاهش داد. متأسفانه در ایران فراموش کرده ایم که در اداره مالیات مودی دارای حقوق است، این موضوع بسیار مهمی است که همه افراد باید در این زمینه اطلاعات داشته باشند.
اطلاعات در این زمینه از چه راه هایی حاصل می شود؟
مطالعه و یا شرکت در کلاس های آماتور مشاوران مالیاتی، امیدوارم هنگامی که مردم با مالیات های بالا مواجه می شوند به آن فکر کنند و به طورجدی با آن روبه رو شوند، من به هیچ وجه از بالا رفتن میزان مالیات ناراحت نمی شوم، این نکته را به یقین می گویم، کشوری پیشرفت خواهد کرد که مالیات در آن به نحو احسن گرفته شود مانند ژاپن و انگلستان، زیرا در این صورت هر کس سعی می کند زمان کاری مفید خود را تا جای ممکن افزایش دهد و در قبال مالیات پرداختی درآمد متناسبی داشته باشد.